Białoruś

O Białorusi wspomina się w związku z wyborami prezydenckimi, a wschodnia sąsiadka Polski generalnie raczej nie istnieje w międzynarodowym dyskursie publicznym. Ostatnie kilka miesięcy nie były wyjątkiem, szczególnie biorąc pod uwagę wydarzenia na Ukrainie. Warto więc się zastanowić i przybliżyć to, co się działo na Białorusi w ciągu ostatnich sześciu miesięcy. Szczególnie, że 10 lipca 2014 Białoruś obchodziła  20 rocznicę rządów Alaksandra Łukaszenki. Jakie stanowisko zajęła Białoruś wobec wydarzeń w Ukrainie? Jak wykorzystał je prezydent na polu polityki wewnętrznej? Czy można spodziewać się liberalizacji?

Dossier poswięcone zagadnieniom społeczno-politycznym współczesnej Białorusi. Artykuły białoruskich ekspertek i ekspertów pozwalają spojrzeć na mało znane aspekty  bieżącego rozwoju sytuacji na Białorusi z „wewnętrznej” perspektywy. Życzymy inspirującej lektury!

Wydarzenia 19 grudnia 2010 roku na ulicach Mińska zwróciły uwagę opinii publicznej na dążenia społeczeństwa białoruskiego do demokracji i cenę jaką przychodzić im płacić za walkę z dyktaturą A.Łukaszenki. Wraz ze zniknięciem demonstrantów z ulic miast, często ze względu na ich masowe aresztowania, temat znika z pierwszych stron gazet. Społeczeństwo białoruskie, w tym także niezależni artyści i artystki, nadal skazani są na życie w opresyjnym systemie tuż za naszą wschodnią granicą.

W sytuacji walki z reżimem Łukaszenki znajdują się od wielu lat białoruscy artyści – poeci, pisarze, muzycy. Prezentując niewielki wycinek twórczości literackiej chcemy podkreślić rolę niezależnej kultury i sztuki w podtrzymywaniu ducha wolności. Wśród wierszy i fragmentów prozy usłyszymy utwory m.in. Niaklajeua, Sapacza, Aniempadystaua, Bykaua.

W miesiącach poprzedzających wybory prezydenckie na Białorusi w 2010 roku kraj ten zdawał się podążać w nietypowym kierunku. Pod wpływem sankcji unijnych oraz kontynuując swą geopolityczną huśtawkę Aleksander Łukaszenko, „ostatni dyktator Europy”, uwolnił więźniów politycznych przetrzymywanych w niewoli od 2008 roku i zezwolił na wydawanie zakazanych wcześniej gazet opozycyjnych „Nasza Niwa” i "Narodnaja Wolja”. Coraz bardziej złościł się na Rosję i wysyłał wyraźne sygnały pod adresem Unii Europejskiej.

Zapraszamy do lektury analizy poświęconej zagadnieniom feminizmu we współczesnej Białorusi,

W 2008 roku autor przeprowadził niewielkie badanie mające na celu określenie struktury wiekowej kierownictwa trzech największych białoruskich partii politycznych – Partii Białoruski Front Narodowy (BNF), Zjednoczonej Partii Obywatelskiej (AGP) i Partii Komunistów Białorusi (PKB) (aktualna nazwa partii „Sprawiedliwy Świat”). Odrębnie przeanalizowano przedział wiekowy kierownictwa partii, tj. przewodniczącego, jego zastępców i przewodniczących obwodowych organizacji partyjnych, a także wiek członków organu kierowniczego partii (Sejm BNF, Rada Polityczna AGP i Komitet Centralny PKB). Wyboru konkretnych partii dokonano zarówno ze względu na masowość organizacji i jej wpływ w obozie demokratycznym, jak i ze względu na równomierność reprezentacji sceny politycznej – od prawa do lewa.

Analiza o sytuacji środowiska LGBT na Białorusi

Społeczeństwo Białorusi przez 70 lat znajdowało się pod wpływem władzy radzieckiej. Ślady tego oddziaływania widać do dziś. W kulturze politycznej i społecznej, w zorganizowaniu instytucji i struktur społecznych oraz w sposobach zarządzania i egzekwowania władzy. Bez uświadomienia sobie tego dziedzictwa nie sposób zrozumieć jak funkcjonują lokalne wspólnoty, ani w jaki sposób obywatele uczestniczą w podejmowaniu decyzji.