Rolnictwo

Choć Microsoft, Google, Amazon czy Facebook kojarzą się przede wszystkim z tym, co pojawia się codziennie na większości szklanych ekranów, ci sami technologiczni giganci wkrótce pośrednio zagoszczą również… na naszych talerzach. Przy okazji wzmocnią rodzaj systemu rolno-spożywczego, który już dawno nadawał się do fundamentalnej przebudowy.

Jak uwzględnić perspektywę kobiet w zielonej transformacji? Co sprzyja ich zaangażowaniu w ochronę środowiska i klimatu? Czy kobiety mogą stać się liderkami w ochronie klimatu i środowiska w środowiskach wiejskich? Pod jakimi warunkami będzie to możliwe?

„Rolnictwo to nie przemysł, ziemia to nie fabryka, a zwierzęta to nie maszyny” to znana wypowiedź Europejskiego Komisarza ds. Rolnictwa, Janusza Wojciechowskiego. Te słowa są nie tyle opisem stanu rzeczy, co wyrazem wizji rozwoju rolnictwa w Europie i w Polsce, która, jak wynika z danych przedstawionych w Atlasie mięsa coraz bardziej się od nas oddala.

Światowa produkcja mięsa cały czas rośnie. Europa znajduje się w czołówce producentów. Polska również wpisuje się w ten trend. Produkujemy coraz więcej mięsa. Przyczyniają się do tego rosnące intensyfikacja i koncentracja chowu. Jakie są możliwe rozwiązania z zakresu polityki rolnej?

Pandemia, podwyżka cen energii, wzrost o 400% cen nawozów sztucznych, a następnie wojna w Ukrainie – pytanie o przyszłość polskiego i unijnego rolnictwa wobec tych wydarzeń jest jak najbardziej zasadne. Czy jednak przyszłość tę powinniśmy widzieć w dalszym uzależnieniu rolnictwa od importu nawozów i potrzebnego do ich produkcji gazu ziemnego? Przyszedł najwyższy czas, by zastanowić się nad publicznym wsparciem dla odejścia od nawozów mineralnych. Opłacalność takiego kroku jest oczywista, jeśli rozumiemy, że bezpieczeństwo żywnościowe zależy od ochrony zasobów naturalnych i stabilnego klimatu.

W jaki sposób wojna w Ukrainie zagraża światowemu bezpieczeństwu żywieniowemu? Wywiad z dr. Martinem Frickem, dyrektorem Przedstawicielstwa Światowego Programu Żywnościowego ONZ (WFP) w Berlinie.

Autorzy i autorki Atlasu uważają, że uprawa roślin paszowych oraz produkcja zwierzęca powinny podlegać zmianom przyczyniającym się do redukcji emisji gazów cieplarnianych. Wymaga to jednak odejścia od przemysłowych technik uprawy, chowu i hodowli, a także postawienia na lokalność produkcji oraz skrócenia łańcuchów dostaw.  

Młode osoby coraz częściej przejawiają zainteresowanie sprawami klimatu, zrównoważonego rozwoju i dobrostanu zwierząt. Wiele z nich nie chce godzić się na skutki działalności przemysłu mięsnego. Chcemy, by Atlas dostarczył im wiedzy i bodźców do działania.